غلامحسين بنان خواننده ای موثر و ماندگار در موسیقی ایران

غلامحسين بنان از آن دسته خوانندگاني است كه با وجود گذشت سال ها همچنان مورد استقبال و علاقه مندان به آواز سنتي است.

غلامحسين بنان 15 ارديبهشت سال 1290 در خانواده اي مرفه متولد شد ، مادر وي از بازماندگان خاندان قاجار بود كه به موسيقي و نواختن پيانو به خوبي آگاه بود .

همین علت موجب آشنايي غلامحسين بنان با موسيقي و به ويژه ساز پيانو شد، وي در همان دوران كودكي با کمک مادرش نواختن پيانو را آغاز كرد ، اين خواننده مشهور و بزرگ در دوران كودكي براي يادگيري بيشتر داشته هاي موسيقي نزد ميرزا طاهر ضياءذاكرين رثايي شاگردي كرد .

وي در دوران جواني علاقه ويژه اي به خوانندگي آواز پيدا كرد كه در راستاي آن دوره هاي آوازي رديف را براي دانستن مكاتب آوازي موسيقي سنتي ايران گذراند ، اين فعاليت تا سال 1321 در زمان حضور رسمي وي در راديو تهران ادامه داشت .

قدرت خوانندگي اين هنرمند در اجراي تصانيف موسيقي سنتي ايران موجب شد استاد روح الله خالقي از وي دعوت كند تا به عنوان خواننده اركستر انجمن موسيقي كه با رهبري وي همراه بود همكاري داشته باشد .

بعد از گذشت چندی تاسيس راديو ملي و در پي آن برنامه گل ها از بنان دعوت به عمل آمد كه به عنوان خواننده با همكاري اساتيد آن زمان همچون ، پرويز ياحقي ، مرتضي محجوبي و علي تجويدي قطعاتي را به منظور پخش در راديو ضبط كند.

از ماندگارترين ترانه هاي بنان مي توان به آهنگ آذربايجان در دستگاه شور، آمدي جانم به قربانت در مايه بوسليك، الهه ناز در آواز دشتي، بهار دلنشين در آواز اصفهان، بوي جوي موليان در آواز اصفهان، تصنيف توشه عمر در دستگاه همايون، يار رميده، مي ناب، خاموش، مراعاشقي شيدا، من از روز ازل، نواي ني و سرود هميشه جاويد اي ايران در آواز دشتي اشاره كرد.

غلامحسين بنان به عنوان آوازخواني مشهور و محبوب نقش موثری در راه شكوفايي موسيقي سنتي ايران و نگهداري و انتقال آن به نسل هاي ديگر داشت همین علت باعث شد نام وي در تاريخ موسيقي سنتي ايران به عنوان خواننده اي توانا و محبوب به يادگار بماند.

بنان پس از مدت ها مبارزه با بيماري دستگاه گوارش و افسردگي 8 اسفندماه 1364، در بيمارستان ايرانمهر تهران درگذشت و پيكرش در امام زاده طاهر شهر كرج به خاك سپرده شد.